- соҷ
- I[ساج]1. дарахти баланди рост, ки дар Ҳиндустон мерӯяд ва онро булути ҳиндӣ низ мегӯянд2. як навъи дарахт, ки чӯбаш сиёҳи сахт аст ва дар гузашта барои сохтани киштиҳо истифода мегардидII[ساج]парандаи сиёҳчаи зоғчамонанди хурдтар аз зоғ, ки бештар малахро шикор кунад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.